суббота, 21 января 2012 г.

Գտի'ր



Նորից ասում եմ եստողեր ասված,

Տողեր, որոչ հինեն, ոչէլ մոռացված:

Պարզապես դրանք վաղուց չէիասել,

Իբրև իրական իմ առաջ տեսել:

Ասում եմկրկին եսկորցրել եմքեզ,

Ասում եմհանգիստու հանդարտ այնպես,

Կարծես դրան էր սպասում իմ հոգին,

Որ նորից կորցնի նորգտած մեկին:

Բայց ի՞նչն է այստեղ պատճառը, խնդիր,

Թե կարո՞ղ ես մարդ` լուծումը գտի'ր:

Այս հարցը շատ պարզ է, բարդ բաներ չկան,

Նա պետք է լինի քեզ նման այնքան,

Որ անգամմի պահդու քեզկորցնես

Ու քեզփնտրելիս դունրան գտնես:

Քո անձը ձուլես նրաանձի հետ,

Որ էլչլինի ձերմեջ անջրպետ:

Այդ պահից ի վերչես կորցնի նրան

Քո սիրտը արդեն գտավհանգրվան:



ՀՊՄՀ բանասիրականֆակուլտետի                                                                                                                                  4-րդ կուրսիուսանողուհի` ՍիրանուշՍտեփանյան

Комментариев нет:

Отправить комментарий

Технологии Blogger.