Անկեղծ սիրող ~ ՀՊՄՀ ուսանող

суббота, 21 января 2012 г.

Ինչու՞ է դարձել քո կյանքը դատարկ,

Էլ ծանոթ չեն քեզ սրտի բաբախ ու զարկ,

Մոռացել ես դու թրթիռ ու հուզում,

Անկեղծ սիրողի,որ ձեռք է պարզում:

Չի թողնում անգամ մեկ վայրկյան տխրել,

Նույնիսկ գեթ մի պահ դրա շուրջ խորհել:

Քո շուրջ նմանվում անկեղծ կապիկի,

Որ իր ժպիտով գոնե քեզ փրկի:

Մի մարդ միշտ պատրաստ կանգնել քո կողքին,

Այնքան մոտենալ, նմանվել շողքին:

Մի խոսքով դառնալ քո հոգին հավետ,

Իսկ դու մարմինը` ձուլված նրա հետ:

ՀՊՄՀ բանասիրական ֆակուլտետի 4-րդ կուրսի ուսանողուհի

ՍՏԵՓԱՆՅԱՆ ՍԻՐԱՆՈՒՇ

ՀՊՄՀ ուսանող